De workshop was enorm interessant, vooral omdat we allemaal voor een nieuw hoofdstuk staan. We moeten binnenkort keuzes maken en vanuit de school krijgen we hier niet zo veel begeleiding bij, zo'n workshop is een goede hulp. De afwisseling tussen oefeningen, geluidsfragmenten en video's was ook fijn.

Hiberniaschool, Antwerpen

De dingen die bij mij het meest zijn blijven hangen zijn dat je beroep eigenlijk een missie moet zijn waarmee je iets wil doen voor de samenleving. Dat je iets moet doen omdat je het leuk vindt en niet omdat het een hoge studie is of omdat je het aankan. Dat wat je als kind graag deed nog steeds iets zegt over je passies en vaardigheden, ook al hangt er niet meteen een beroep aan vast. En dat creativiteit iets is wat je kan aanleren. Sinds de training twijfel ik al een stuk minder over wat ik volgend jaar ga doen. Nu weet ik dat ik niet te veel moet nadenken over geld en wat een 'hoge' richting is, maar vooral aan wat ik zelf wil doen en wat betekenisvol is.

De workshop ‘Dada Dadist’ is een zelfreflectie die je laat nadenken over jezelf op een frisse en interessante manier. Er hing een open en vrije sfeer. Er was geen veroordeling, al werd er wel kritisch nagedacht over de verschillende onderwerpen die werden aangekaart. Een blad papier, een pen, goede gespreksleiders en een groep ietwat grommige pubers is alles wat nodig was om deze workshop in gang te krijgen. Onderwerpen als eigenwaarde, goede en slechte eigenschappen, dromen en wensen kwamen aan bod, vergezeld van de tip om ‘gewoon door te schrijven’, omdat dan de gedachten makkelijker vloeien. Dit werkt echt, alsof je gedachten in inkt veranderen en zolang je pen op papier staat, blijft je hand deze automatisch manoeuvreren, totdat je ineens een A4 vol krabbeltjes en halve tekeningen hebt in een taal die enkel jouw eigen hersenkronkels kunnen ontcijferen. Iets anders waar over gesproken werd was het veranderen van perspectief, en het schrijven in de Ik-vorm. Dit verandert de manier waarover ik nadenk over bepaalde onderwerpen, omdat ik dan veel minder veralgemeen, en foutieve informatie gemakkelijker kan schrappen. De workshop werd ondersteund door een PowerPoint, die niet van wereldniveau was maar zeker volstond. De spontaniteit vloeide, woorden stroomden en ‘good vibes’ golfden door de ruimte. Nieuwe ideeën ontsprongen uit een aarde van creativiteit en verstand, vrijblijvend van verwachtingen over de vruchten die ze zouden werpen. Ideeën die werden gedeeld of voor zichzelf gehouden, en zoals een stroom van bewustzijn beoogt, zinderde deze workshop verder in de uren, dagen en weken erna.

Student - Koninklijke Balletschool Antwerpen

Met jongerenorganisatie vibez vzw gingen we op vrijwilligersweekend met onze vibez crew (16-21 jarigen). Sebastiaan kwam er een DaDa-workshop geven. Zo mooi om te zien hoe hij in alle puurheid de jongeren - in slechts twee-tal uurtjes- wist te doen openbloeien, grenzen aftasten en aan zelfreflectie te doen. De jongeren (maar wijzelf ook, ja!) keken naar hun hart, hun waardes, hun visie, hun heden en toekomst. Dit was een workshop dat veel impact heeft gehad op ons. Erg blij dat we dit met onze jongeren konden beleven!

Wat ik meeneem van de voorstelling is dat het niet erg is om te ploeteren, maar dat je gewoon naar jezelf moet luisteren. Die boodschap is ook zeker iets wat de klas op dit punt nodig heeft. We zijn allemaal een beetje in paniek over de toekomst en een voorstelling als deze stelt ons op dat vlak een beetje gerust. Het zegt niet "het gaat allemaal goed gaan", maar het is een eerlijk verhaal.

Hiberniaschool, Antwerpen